پژوهشگران با بررسی پروتئین های عضلانی به یافته های جدیدی در مورد حافظه عضلانی دست یافتند. آنها برای اولین بار نشان دادند عضلات تمرینات را در سطح پروتئین به خاطر می سپارند و ردپای تمرینات مقاومتی قبلی بیش از دوماه در پروتئین های عضلانی باقی می ماند.
اغلب تصور می‌شود که اثرات ورزش کوتاه‌مدت است و در برخی افراد تنها چند هفته استراحت باعث ایجاد استرس ناشی از ازدست دادن عضلات می شود. ولی با توجه به یافته های اخیر این استرس ضرورتی ندارد زیرا اثرات تمرینات مقاومتی تا دو ماه در عضلات باقی می‌ماند و با شروع مجدد تمرین پس از استراحت، افزایش حجم عضلات سریع است.
اما چه مکانیسم‌ها و تغییراتی در سطوح سلولی و مولکولی، حافظه عضلانی را توضیح می‌دهد؟
با توجه به به پژوهشها انجام شده ، تمرین در پروتئین‌های عضله کدگذاری می‌شود. این مطالعات دو نوع پروفایل تغییر در پروتئین‌های عضله را نشان داد. برخی از پروتئین‌هایی که در نتیجه تمرین تغییر کردند، در طول استراحت به حالت قبل از تمرین خود بازگشتند و در طول دوره تمرین جدید مشابه دوره تمرین اول دوباره تغییر کردند. این پروتئین‌ها شامل پروتئین‌های دخیل در با متابولیسم هوازی بودند.
گروه دیگری از پروتئین‌ها در نتیجه تمرین تغییر کردند و در طول استراحت و پس از دوره تمرین جدید همچنان تغییر یافته باقی ماندند. در میان این پروتئین‌ها، چندین پروتئین متصل به کلسیم، مانند کالپین-۲، وجود داشت که اخیراً مشخص شده است ژن آن حتی پس از استراحت در تمرین، ردپای حافظه را حفظ می‌کند.
در سطح تعداد هسته‌های عضلانی و ردپای حافظه ژن‌ها، یعنی اپی‌ژنتیک، پاسخ‌های بلندمدتی که حتی پس از استراحت نیز ادامه می‌یابند و احتمالاً «حافظه عضلانی» را توضیح می‌دهند، قبلاً مشاهده شده‌اند.اکنون، برای اولین بار، نشان داده شده است که عضلات حداقل به مدت دو ماه و نیم، تمرینات مقاومتی قبلی را در سطح پروتئین «به خاطر می‌سپارند».
بنابراین، اگرچه عضلات در نهایت در طول یک استراحت طولانی مدت تمرین به اندازه اولیه خود برمی‌گردند، اما ردپایی از تمرین قبلی در عضلات باقی می‌ماند. این موضوع می‌تواند شروع دوباره تمرین را آسان‌تر کند.
منبع:
The Journal of Physiology, 2025; DOI: ۱۰٫۱۱۱۳/JP288104
